Resident Evil: Ostatni rozdział Anioł Dramat kryminalny 17-letni Carlos wykorzystuje niewinny wygląd, by z łatwością dopuszczać się drobnych kradzieży i innych występków.

Przyznam, że nie potrafię rozpoznać konkretnych części serii Resident Evil po towarzyszących im podtytułach. Apokalipsa, Zagłada, Afterlife, Retrybucja – słowa, które w kontekście tych ekranizacji gier komputerowych znaczą tyle co nic, jednocześnie jakoś dziwnie udanie oddając naturę całego cyklu, skupionego nie na treści, a uproszczonej do granic możliwości narracji. Jeśli zatem spojrzeć na tytuł najnowszej odsłony, można dojść do przekonania, że przyszła zmiana. Ostatni rozdział jest jasną i wiele mówiącą zapowiedzią finału serii zapoczątkowanej filmem sprzed piętnastu lat, który – jeśli porównać do obecnie realizowanych kontynuacji – uznać należy za stylowy i elegancko opowiedziany film grozy. Kto widział oryginał, ten wie, że takie stwierdzenie jest zdecydowanie na wyrost, ale dziś pierwszy Resident Evil autentycznie może się jawić jako coś lepszego niż jest w rzeczywistości. Nie najlepiej to świadczy o sequelach, choć w każdym znajdowałem coś, co pozwalało mi przebrnąć przez seans bez większych dramatów. Aż do teraz. Jest to film o końcu świata i reżyser bardzo chce, abyśmy ów koniec odczuli na własnej skórze. Aby móc właściwie opisać wrażenia z Ostatniego rozdziału, musiałbym chyba ułożyć całą recenzję z włączonym caps lockiem, pogrubioną czcionką, z nieodłączonymi wykrzyknikami po każdym słowie i żadnymi innymi znakami przestankowymi. Jest to zdecydowanie duży film, w którym każda scena wydaje się być kulminacyjną, co wydatnie podkreśla głośna muzyka i powaga, z jaką aktorzy wypowiadają swoje kwestie. Te pojawiają się częściej niż to konieczne, próbując nadać całości wrażenia spójnej i logicznej całości. Czarno-białe plansze z napisami znane z kina niemego lepiej by się do tego nadawały, bo jedyne, co nowy (i praktycznie każdy poprzedni) Resident Evil ma zaoferowania, to popychająca akcję do przodu… akcja właśnie. Fabuła jest tu szczątkowa i zasadza się na podróży Alice (wyraźnie znudzona Milla Jovovich) do Rackoon City w poszukiwaniu antidotum na śmiertelnego, zamieniającego ludzi w zombie, wirusa. Po drodze bohaterka walczy ze zmutowanym topielcem, wielkim skrzydlatym potworem, pracownikami złej korporacji Umbrella, statystami i sforą wygenerowanych cyfrowo cerberów, przy okazji poznając wesołą gromadkę ocalałych, którzy od tego momentu będą robić za mięso armatnie. Nic po za tym tu nie znajdziemy, co tylko upodabnia tę część do poprzednich, może poza dużo większym apetytem reżysera na totalny Armagedon naszych dusz i umysłów. Ma być harder, better, faster, stronger – zamiast tego jest powtarzane w myślach „Panie, daj mi siłę”. Tak jak mam problem z tytułami serii, tak również mieszają mi się fabuły tych filmów. Bohaterowie też, choć w momencie, gdy zobaczyłem Iaina Glena, przypomniało mi się, że rzeczywiście pojawił się już wcześniej w RE. Musiałem jednak zajrzeć na IMDb, aby sprawdzić, że ostatni raz jego bohater był trzy części wcześniej, wtedy gdy Alice odkrywała uroki pustynnego klimatu. Czy ta wiedza jest do czegokolwiek potrzebna? Niekoniecznie, skoro twórcy pokrótce wyjaśniają, jaką rolę postać Glena pełni w nowym filmie. Nie dowiemy się, co działo się z nią w międzyczasie, bo liczy się tu i teraz. Pewnie dlatego obrazy te realizowane są jakby były jednorazowymi, oderwanymi od całości produktami (stąd zapewne taki mętlik z tytułami) – kolejność ich oglądania jest nieważna, podobnie jak próba połączenia wszystkiego w logiczną całość. Liczy się tylko spektakl. W założeniu filmy te są dynamiczne i efektowne, ostatecznie jednak zbyt szybkie i nic nie znaczące, aby mogły pozostać z nami na dłużej. Nie twierdzę, że nie mają one swojej publiki – energia, a zwłaszcza nieskrępowana chęć łamania zasad fizyki zawsze znajdą swoich wyznawców. Ale jeśli ktoś zapyta mnie za rok, za miesiąc, albo nawet za tydzień, o czym jest dana część, odpowiedź będzie identyczna do każdego tytułu – o podróży z punktu A do punktu B, gdzie w międzyczasie trzeba ubić masę żywych trupów i inne potwory. Nie jestem fanem cyklu, chociaż oryginał darzę nostalgicznym uczuciem, a kontynuacje nigdy mnie nie zmęczyły, abym odpuścił sobie następną część. Poprzednik Ostatniego rozdziału ma na przykład wspaniałe otwarcie, w których obserwujemy akcję w zwolnionym tempie, niejako cofającą się (od końca do początku), ilustrowaną rewelacyjną muzyką duetu tomandandy. Cała reszta filmu jest głupia jak but, pozbawiona dramaturgii, napięcia i historii, ale ta jedna scena sprawiła, że cały seans mogłem zaliczyć do udanych. Pozostałe odsłony podobnie – pamiętam i na swój sposób doceniam je za zaledwie pewne elementy, nigdy całość. Tym bardziej bolesny jest nowy Resident Evil, film, który nie proponuje absolutnie nic nowego w temacie, a przede wszystkim nie ma ani jednej rzeczy rehabilitującej tę niewiarygodnie głośną bezmyślność w moich oczach. Chociaż, jeśli się zastanowić, ma ten pięknie rozpoznawalny podtytuł. Ale czy prawdziwy? Czy rzeczywiście oglądamy ostatni rozdział? Jeśli tak, do mojej oceny będzie można dorzucić jeszcze jedną gwiazdkę. korekta: Kornelia Farynowska

anonim59 (*.*. 2018-06-14 09:29:02 +43 parodia residenta , najgorsza czesc 5 na 10 a jestem fanem lol Odpowiedz @anonim59: parodia ? co ty oglądałeś :) Odpowiedz anonim225 (*.*. 2019-03-14 23:39:22 +8 @anonim59: anomim 59 zrób lepszy Odpowiedz Pokaż wszystkie odpowiedzi [1] Nie wiem o co Wam chodzi musieli to jakoś zakończyć. Część jest bardzo fajna Odpowiedz anonim16 (*.*. wysłano z 2019-05-01 13:29:13 +3 anonim241 (*.*. wysłano z 2018-10-06 22:48:59 +28 anonim82 (*.*. wysłano z 2019-11-02 13:46:28 +3 masakra i męka obejrzałem tylko by wiedzieć jak się skończy...badziew totalny... Odpowiedz anonim143 (*.*. wysłano z 2019-04-08 02:34:09 +9 @Scarlet_Avengers: Huj ci w dupe lamusie Odpowiedz anonim16 (*.*. wysłano z 2019-05-01 13:28:15 +3 @anonim143: Anonim masz rację Odpowiedz Pokaż wszystkie odpowiedzi [1] anonim178 (*.*. 2018-09-06 06:07:49 +19 Według mnie najlepsza część równowaga efektów specjalnych z fabułą i scenami walki. Pozostałe części były zbyt "kolorowe" Odpowiedz anonim147 (*.*. wysłano z 2019-02-09 00:14:11 +14 Słabe jak barszcz a tak na serio to mogli dać kamere do ręki dzieciom z podwórka by lepiej wyszło Odpowiedz anonim180 (*.*. 2019-10-04 22:55:03 +2 @anonim147: Nagraj lepszy i sie pochwal. Odpowiedz anonim44 (*.*. 2018-10-20 17:18:24 +14 Wszyscy, którzy tu dają filmowi negatywy, powinni wracać do przedszkola oglądać bajki. Film jest dobrze zrobiony i nieźle się ogląda. Porządna kontynuacja, sceny walki, zombie. Mi nieco przeszkadzało omiatanie ciemnych pomieszczeń latarkami stale trafiając w kamerzystę (świecenie po oczach), poza tym parę drobnych niedociągnięć. Ogólnie 8 na 10, film godny polecenia fanom serii i gatunku. Odpowiedz anonim32 (*.*. 2018-09-08 19:58:59 +13 Co rok to jakość filmów w sieci spada zamiast rosnąć. 5 lat temu oglądałem filmy w lepszej jakości! Odpowiedz anonim210 (*.*. wysłano z 2019-02-16 16:35:30 +9 anonim16 (*.*. wysłano z 2019-05-01 13:30:15 +8 Fantastyczny film jak każda część residenta Odpowiedz jet-lee 2018-12-24 02:17:54 +8 Bardzo dobra część 10/10 a nawet lepsza od kilku poprzednich tak wiec polecam i nie sugerujcie się komentarzami płytkich dzieciuchów tylko oglądajcie Odpowiedz anonim190 (*.*. wysłano z 2018-10-03 20:40:20 +8 2 armie zombi i są na czerwono w nokto? Tosz oni są zimni wtf??? Odpowiedz anonim180 (*.*. 2019-10-04 22:53:03 +3 @anonim190: A sila tarcia zwiazana z ich przemieszczaniem? Takie stado w pelnym pedzie wywieralo dzieki tarciu mnostwo energii cieplnej. Odpowiedz Super ! Ale To koniec?! Oby byla kolejna część jak odbudowują ziemie i dobijają zombiaki Odpowiedz anonim106 (*.*. wysłano z 2019-12-25 22:59:14 +1 anonim234 (*.*. wysłano z 2018-11-30 19:23:59 +6 Film jest fajny. Szkoda że nie będzie kolejnych części. Fabuła jest spoko wykonanie 10 / 10 Odpowiedz anonim208 (*.*. 2019-01-28 22:02:52 +4 CDA JEST DO PIZDY!!!!!!!!! CDA JEST DO PIZDY!!!!!!!!! CDA JEST DO PIZDY!!!!!!!!! CDA JEST DO PIZDY!!!!!!!!! Odpowiedz anonim234 (*.*. wysłano z 2018-11-30 19:23:59 +4 anonim161 (*.*. 2018-09-21 18:17:06 +4 anonim109 (*.*. wysłano z 2019-09-13 17:31:12 +3 Podziekujcie ze macie za darmo film Odpowiedz anonim201 (*.*. wysłano z 2019-07-24 03:55:51 +3 Szkoda ze to ostatnia czesc Odpowiedz

O czym jest Resident Evil: Ostatni Rozdział 2016 online cały Film ? Po wydarzeniach, które rozegrały się w filmie "Resident Evil: Retrybucja", Alice (Milla Jovovich) jest jedną z nielicznych ocalałych z tego, co miało być ostatnim bastionem ludzkości w walce z Nieumarłymi. Teraz musi wrócić do miejsca, gdzie rozpoczął się koszmar - do laboratorium zwanego "Ulem" w Raccoon City, w którym korporacja Umbrella gromadzi swe siły do ostatecznego uderzenia w jedynych ocalałych z apokalipsy. [opis dystrybutora dvd] Gdzie zobaczyć Resident Evil: Ostatni Rozdział 2016 cały Film online i czy warto? Czas trwania filmu online Resident Evil: Ostatni Rozdział to 1h 47min. Według użytkowników ta produkcja jest warta obejrzenia w skali 1-10 na Produkcja z roku 2016 jest potężnym medium opowiadania historii. Jest używany do opowiadania historii w sposób, w jaki książki i słowo mówione nie mogą. Od filmów krótkometrażowych po pełnometrażowe, Film może zmienić Ciebie, Twoje spojrzenie na świat i sposób myślenia. Ten Film online możesz obejrzeć na zapraszamy do skorzystania z serwisu - wyszukuj filmy i seriale online! Resident Evil: The Final Chapter 2016 DUBBING PL Szukasz podobnych tytułów? Sprawdź nasze nowości, może również coś Ci się spodoba!

film pokaż cały opis. 3.0 / 5 Oceny: 10. Lubisz ten film? Poleć go znajomym Komentarze do: Resident Evil Ostatni rozdział (2016) Lektor PL. Dodaj komentarz

Charakteryzująca się campowym urokiem, przepiękną, nieprzebaczającą główną bohaterką, która nie da sobie w kaszę dmuchać, a także sporą liczbą odniesień do kultowej serii gier wideo adaptacja skradła serca wielu kinomanom. To ten rodzaj kina, określanym mianem guilty pleasure; niby wstydzimy się przyznać, że oglądamy takie produkcje, lecz w głębi duszy siedząc podczas seansu, cieszymy się jak dziecko, śledząc poczynania niemiłosiernie katującej gatunek zombie nienagannie wyglądającą Alice. Jak więc wypada ostatni rozdział przygód tejże bohaterki na tle pozostałych? Zainteresowanych odpowiedzią na postawione pytanie zapraszam do lektury poniższego tekstu. Porzucona pośród zgliszczy i walcząca o przetrwanie Alice pozbawiona jest złudzeń. To koniec, apokalipsa zombie zdominowała świat, zdziesiątkowała ludność i nic nie wskazuje na to, aby ukrywające się cieniu resztki dawnego społeczeństwa miały dotrwać kolejnego dnia – Czerwona Królowa zarządziła globalną eksterminację ludzkości, jednakże nieoczekiwanie wyciąga do zmęczonej życiem bohaterki pomocna dłoń. Pojawia się iskierka nadziei, wystarczy tylko powrócić do… Raccoon City i zadać korporacji Umbrella jeden, acz śmiertelny cios. Pozytywnie zaskakuje tutaj scenariusz. Owszem i w tym przypadku liczba dziur logicznych może przyprawić o ból łowy, lecz jak najbardziej sukcesywna próba spięcia klamrą wszystkich sześciu odsłon, a także równie udana analiza głównej bohaterki – dodanie postaci kolorytu poprzez ukazanie jej od nieznanej widzom strony, czyli emocjonalnej i ludzkiej (do tej pory można było odnieść wrażenie w miarę postępu serii, iż mamy do czynienia z maszyną stworzoną w celu eksterminacji hord zombie – pozbawioną uczuć) – skutkuje zdumiewającym efektem, fabuła po raz pierwszy zaczyna tak naprawdę angażować. Anderson postanowił tym razem znacznie większą uwagę przywiązać do Alice i samej historii, tak więc sympatycy kinowej sagi w końcu dowiedzą się, jakie było faktyczne źródło powstania wirusa T, kim jest wspomniana bohaterka, jak również doświadczą spektakularnej konkluzji tego kilkuczęściowego spektaklu. Ponadto nie brakuje tutaj licznych odniesień do poprzednich odsłon. Reżyser widowiska w dużej mierze sięga po wątki z pierwszej części – Alice wraz z widzami udaje się w podróż do samego początku swojej wyprawy – Raccoon City i Ula. Dzięki temu zaoferowana opowieść wydaje się znacznie bardziej rozbudowana, interesująca i przewrotna, niż którykolwiek z fanów mógłby przypuszczać, lecz ciągle stanowi tylko i wyłącznie podkładkę pod efektowną i niejednokrotnie bezmózgą jatkę. Jak przystało na finalną odsłonę, Anderson nie przebiera w środkach. Reżyser dociska pedał gazu do samego końca, w związku z czym akcja pędzi z zawrotną szybkością. Alice raz po raz wpada na przeróżne zmutowane stwory, w międzyczasie zarządza obroną zniszczonego wieżowca, by ostatecznie stawić czoło zabójczym pułapkom stanowiącym zabójczą linię defensywą Ula… i oczywiście nie zapomina o nieprzerwanej eksterminacji zombie po drodze, ponieważ tych, jak dobrze wiecie, nie brakuje. Pomysłowość reżysera w przypadku scen akcji jest przeogromna, po prostu nie zna granic i naprawdę nie przeszkadza już nawet fakt, iż niektóre jego wymysły balansują na granicy absurdalności, niejednokrotnie ją przekraczając. Tutaj liczy się przede wszystkim widowiskowość. „Resident Evil: Ostatni rozdział” to produkcja wykonana z niebywałym na omawianą serię rozmachem, która w kategorii kina rozrywkowego doskonale wywiązuje się ze swojego zadania. Przykładem może być system obronny Ula. Sterujący nim Albert Wesker mógł niejednokrotnie wykończyć intruzów bądź zwyczajnie uniemożliwić im dotarcie do ich celu, lecz ten wolał się zabawić, niczym władca areny z „Igrzysk Śmierci” urządza bohaterom prawdziwą, zabójczą grę, pragnąc demotywować Alice i pozbyć się najsłabszych ogniw grupy, czekając sobie tym samym na godnych wyzwania przeciwników. Logiczne? Absolutnie nie, ale cholernie widowiskowe i krwawe! Twórcy są świadomi, iż niejednokrotnie uderzają w campowe tony. Tak, Anderson nareszcie zdał sobie z tego sprawę i postanowił ze swojej wiedzy zrobić użytek. Zatem ta samoświadomość pozwala im drwić z własnego widowiska, o czym świadczy cały finał obrazu – bohaterowie łamiący przyjęte w gatunku akcji schematy. Przynajmniej dla tych kilku scen warto zobaczyć zamykający serię rozdział. Poza tym film być może nie ocieka krwią, lecz z całą pewnością nie brakuje w nim brutalności. Odcinanie kończyn, dekapitacja, łamanie kości, podpalanie i miażdżenie zombie… czego tutaj nie znajdziecie? Do tego bohaterowie padają jak muchy, zostają zagryzieni, przemieleni na mielonkę, czy pozbawieni palców. Anderson nikogo nie oszczędza. Naprawdę bardzo zdziwił mnie niezwykle okrutny obraz zombie apocalypse w „Resident Evil”, który do tej pory wydawał mi się filmem mocno ugrzecznionym. Nie tym razem. Poza tym postawiono też na klimat i atmosferę grozy, chociaż produkcję dalej należy sklasyfikować jako mocne kino akcji, to potrafi wzbudzić dreszczyk emocji, podobnie jak to miało miejsce w jedynce. Liczne jump scares sprawią, iż niejednokrotnie podskoczycie na fotelu, szczególnie jeśli nie jesteście zagorzałymi fanami horrorów. Aktorsko jest przyzwoicie. Przede wszystkim wyśmienicie bawi się swoją rolę na ekranie Milla Jovovich, która jako Alice dawno skradła widzom serca. Śmiertelnie precyzyjna i wyćwiczona, pewna siebie oraz mająca przygotowaną na każdą okazję ciętą ripostę bohaterka to zdecydowanie najlepszy element tej sagi zombie. Milla Jovovich rolą Alice już nieraz udowodniła, że należy się jej bezsprzecznie angaż do któreś części Niezniszczalnych, kobieta ta bowiem pasuje do kina akcji lepiej, niż niejeden napakowany facet prężący dumnie muskuły na ekranie. Z reszty warto odnotować tylko Iaina Glena, który jako podkoloryzowany do granic możliwości bad-ass podołał swojemu zadaniu dość dobrze. Reszta z Ali Larter, Ruby Rose czy Shawnem Robertsem stanowiła tylko tło, ich bohaterowie to w zasadzie niewiele wnoszące do filmu papierowe tektury (czyt. ktoś musi posłużyć jako mięso armatnie, czołowej heroinie niezbędna jest wierna pomocnica, a złoczyńca nie może się przecież obejść bez ulubionego przydupasa). Podsumowując, mam wrażenie, iż Anderson poszedł w końcu po rozum do głowy i dał widzom widowisko, po którym nie powinni czuć się rozczarowani. Jest to zdecydowanie jedna z najlepszych części „Resident Evil”, z pewnością bijąca na głowę dwie ostatnie i poziomem dorównująca pierwszym trzem. Jeśli jesteście fanami Alice od samego początku, to koniecznie musicie udać się do kin, ponieważ nie zawiedziecie się najnowszym tworem rzeczonego filmowca. Pamiętajcie jednak, iż „Ostatni rozdział” to znakomity guilty pleasure dla fanów tego cyklu, inni mogą go sobie zwyczajnie odpuścić, bo liczba głupot bywa tutaj przytłaczająca. Jednakże, w porównaniu do dwóch poprzednich, to ta właśnie odsłona ma szansę ściągnąć do kin najwięcej niezwiązanych z tematem kinomanów i – co więcej – przypaść im gustu. Zatem przypominam już kolejny i ostatni raz, pamiętajcie, na jaki film udajecie do kina i konieczne wyłączcie myślenie, ponieważ jest ono tutaj skrajnie niewskazane. Ocena: 5,5/10 źródło: (Standardowa licencja) Autor recenzji publikuje też na portalu oraz pod nickiem bartez13_17 Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Kup licencję

Resident Evil: Apokalipsa „Resident Evil: Apokalipsa" to horror z 2004 roku, wyreżyserowany przez Alexandra Wita. Scenariusz napisał Paul Anderson. To bezpośrednia kontynuacja filmu „Resident Evil" (2002), drugi film z serii „Resident Evil", luźno bazującej na grach pod tym samym tytułem. Milla Jovovich ponownie wciela się w Alice. Towarzyszą jej Sienna Guillory jako Jill Valentine i Oded Fehr jako Carlos Olivera. Alice budzi się w szpitalu, w opanowanym przez zombie Racoon City. Musi się z niego wydostać, nim na miasto zostanie zrzucona bomba atomowa.

resident evil ostatni rozdział cały film