Najczęściej stosowane antybiotyki przy infekcjach dróg moczowych. Po zidentyfikowaniu czynnika sprawczego i ustaleniu antybiogramem, który antybiotyk jest najbardziej odpowiedni dla tej infekcji dróg moczowych rozpoczyna się protokół leczenia. Nie ma leku, który byłby idealny, ale recepta musi być dostosowana do każdego konkretnegoW momencie wystąpienia bólu kręgosłupa nie zawsze mamy możliwość dotarcia od razu do lekarza, zwłaszcza do ortopedy. Niezwykle ważne jest więc aby jak najszybciej rozpocząć właściwe leczenie. Na początku może to być samoleczenie, które polega na przyjęciu tabletek na ból przeciwbóloweW sprzedaży odręcznej (czyli bez recepty) dostępnych jest wiele leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Umiarkowane dolegliwości powinny złagodzić tabletki na ból pleców zawierające np. paracetamol (który ma działanie przeciwbólowe, nie wykazuje natomiast działania przeciwzapalnego), dostępne w postaci: - tabletek doustnych (np. Paracetamol, Apap), - tabletek musujących (np. Solpadeine, Efferalgan), - granulatu (np. Apap Direct, Apap Direct Max). Paracetamol może być również podawany w postaci dożylnej (np. Paracetamol Kabi, dostępny na receptę), jednak o dożylnym podawaniu paracetamolu może zdecydować jedynie lekarz. Jeżeli objawy trwają dłużej niż 14 dni lub mają charakter nawracający należy się z nim skontaktować. Paracetamol najczęściej łączy się z kofeiną, kodeiną, przeciwbólowym propyfenazonem oraz witaminą C i w dawkach terapeutycznych uważany jest za lek bezpieczny. Przeciwwskazaniami do jego stosowania u osób dorosłych są nadwrażliwość na paracetamol, ciężka niewydolność wątroby, wirusowe zapalenie wątroby, ciężka niewydolność nerek, choroba przeciwbólowe i przeciwzapalne Silniejszy ból kręgosłupa powinny uśmierzyć środki zawierające kwas acetylosalicylowy (czyli popularną aspirynę) oraz ibuprofen, które oprócz właściwości przeciwbólowych mają także działanie przeciwzapalne. Środki zawierające te substancje zalicza się do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Warto wiedzieć, że równoczesne przyjmowanie ibuprofenu oraz aspiryny zmniejsza skuteczność aspiryny, jako leku rozrzedzającego krew i zapobiegającego tworzeniu się zakrzepów, a tym samym zawałom serca i udarom mózgu. Aspiryna zaś zmniejsza efekt przeciwzapalny ibuprofenu i w większym stopniu nasila ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego. Należy więc zdecydować się na przyjmowanie leków zawierających tylko jedną z substancji czynnych – ibuprofen lub kwas jak tabletki na ból zawierające paracetamol, jest również dostępna w kilku postaciach: - tabletek doustnych (np. Aspirin Activ, Aspirin), - tabletek musujących (np. Aspirin Ultra Fast, Aspirin C), - granulatu (np. Aspirin Complex, Aspirin Effect). Zalecana dawka to najmniejsza, która przynosi pozytywny skutek. Lek można przyjmować bez konsultacji z lekarzem najdłużej przez 3 dni. Przeciwwskazaniami do przyjmowania aspiryny przez osoby dorosłe są uczulenie na kwas acetylosalicylowy, choroby wrzodowe żołądka lub dwunastnicy, ciąża, hemofilia lub choroba von Willebranda (kwas acetylosalicylowy osłabia krzepliwość krwi, przez co również nie można go stosować na 7-10 dni przed zabiegami chirurgicznymi). Poza tym aspiryna wywiera bezpośrednie działanie podrażniające na błony śluzowe przewodu przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwgorączkoweW bólach kręgosłupa pomocne będą także preparaty zawierające ibuprofen, wykazujące działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. W aptekach preparaty zawierające ibuprofen dostępne są w postaci: - tabletek doustnych (np. Advil, Nurofen), - tabletek musujących (np. Ibuprom Max, Aprofen), - granulatu (np. Nurofen). Na rynku pojawiły się także preparaty wykorzystujące technologię, która łączy ibuprofen i paracetamol w sposób, który sprawia, że składniki są uwalniane równolegle, co pozwala na ich jednoczesne działanie. Przeciwwskazaniami do stosowania preparatów zawierających ibuprofen u osób dorosłych są nadwrażliwość na ibuprofen, zaburzenia krzepnięcia krwi, ciężka niewydolnością wątroby, nerek, i żeleUlgę w bólach kręgosłupa przyniosą także środki do stosowania zewnętrznego – maści i żele (bez recepty dostępne są np. Dip Rilif, Voltaren Emulgel). Większy efekt przeciwbólowy odniosą u osób drobnej budowy. Tam, gdzie nie ma grubej tkanki podskórnej, preparat ma szansę dotrzeć do bolącego miejsca. U osób z grubszą podskórną tkanką tłuszczową preparaty tego typu działają znacznie przeciwbóloweNa ból kręgosłupa skuteczne mogą się także okazać miejscowe zastrzyki ze środkiem przeciwbólowym, stosowane w bólach ostrych, okresach zaostrzenia dolegliwości oraz w sytuacjach, gdy nie jest możliwe zastosowanie leku doustnie. W postaci roztworu do wstrzykiwań dostępny jest np. Diclac. Podaje się go domięśniowo a dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Lekarza należy poinformować o nadwrażliwości na diklofenak lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), chorobie wrzodowej żołądka i/lub dwunastnicy, schorzeniach wątroby i/lub nerek. Przeciwwskazaniami do przyjmowania Diclacu są także przyjmowanie leków przeciwkrzepliwych, moczopędnych, digoksyny, preparatów zawierających lit, metotreksatu, ciąża. Innymi dostępnymi na rynku środkami przeciwbólowymi w postaci zastrzyków są np. Pyralgin, Tramal, Ketonal, Mydocalm, Profenid. Wszystkie te wymienione specyfiki dostępne są na receptę. Zobacz także: Opinia użytkowniczki przeciwbólowego materaca gorczycowego Kliknij tutaj aby zobaczyć pozostałe opinie użytkowników i ofertę na przeciwbólowy materac gorczycowy. Cipronex-em leczy się m.in, to zakażenie. Okolice lędżwiowe są często atakowane przez tę bakterię Uczucie pieczenia bardzo charakterystyczne dla bartonelli. Podwyższone leukocyty mówią same za siebie - moim zdaniem lekarz ma rację, że to zakażenie. Wt, 03-04-2018 Forum: Zdrowie - Re: Ból zeber- pomocy! 22-01-2016 dr hab. n. med. Ernest Kuchar Klinika Pediatrii z Oddziałem Obserwacyjnym Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego Pytanie nadesłane do Redakcji Czy leczenie antybiotykiem włącza się w każdej fazie przebiegu krztuśca, czy ustalono maksymalny czas, w którym podanie antybiotyku ma sens? Często rozpoznanie ustala się w 5.–6. tygodniu trwania choroby lub później. Czy ze względów epidemiologicznych antybiotyk podaje się w każdym przypadku? Odpowiedź Przebieg krztuśca u osób szczepionych w dzieciństwie jest znacznie łagodniejszy niż u niemowląt z klasycznym, ciężkim obrazem choroby. W praktyce krztusiec bywa trudny do odróżnienia od innych zakażeń dróg oddechowych. Może przebiegać jako „przeziębienie”, przewlekły kaszel bez innych objawów, przewlekłe zapalenie górnych dróg oddechowych z towarzyszącym łagodnym kaszlem lub zapalenie oskrzeli z uporczywym i męczącym kaszlem. Antybiotyk nie zawsze jest konieczny. Osoba chora na krztusiec zaraża przez maksymalnie 21 dni od momentu zakażenia. Pałeczka krztuśca nie powoduje nosicielstwa – źródłem zakażenia są tylko osoby chore, zatem leczenie antybiotykiem po upływie 3 tygodni od wystąpienia objawów, które u osób szczepionych mogły być bardzo skąpe lub niecharakterystyczne, nie wpływa na ograniczenie transmisji zakażenia i jest nieuzasadnione. Leczenie antybiotykiem ma znaczenie przede wszystkim dla osób z otoczenia chorego, gdyż krztusiec cechuje duża zakaźność. Po 5 dniach właściwego leczenia (makrolid lub kotrimoksazol) chory na krztusiec przestaje stanowić źródło zakażenia dla otoczenia. Leczenie trwa 5–14 dni w zależności od zastosowanego antybiotyku. Antybiotyk podaje się profilaktycznie (dawkowanie jak w leczeniu krztuśca) osobom z bliskiego otoczenia chorego na krztusiec (dotyczy to zwłaszcza osób nieszczepionych lub nie w pełni szczepionych [szczególnie niemowląt] lub zagrożonych ciężkim przebiegiem choroby, np. kobiet w ciąży, osób z przewlekłymi chorobami). Jeżeli nie zastosowano profilaktyki, to osobę, która miała kontakt z chorym, obserwuje się przez 21 dni i rozpoczyna antybiotykoterapię w przypadku wystąpienia objawów sugerujących krztusiec. Jeżeli pomimo zastosowania chemioprofilaktyki u chorego rozwiną się objawy wskazujące na krztusiec, można przypuszczać, że doszło do kilku sytuacji klinicznych. Po pierwsze jest możliwe, że chemioprofilaktykę zastosowano zbyt późno – antybiotyk włączono po zakończeniu fazy nieżytowej, co nie wpływa na objawy kaszlu napadowego. Kaszel jest spowodowany działaniem toksyny i eliminacja bakterii w tym przypadku nie usuwa jego przyczyny. Profilaktyka może być także nieskuteczna np. z powodu nieprzestrzegania zaleceń. Mogło również dojść do zakażenia pałeczką krztuśca już po zakończeniu chemioprofilaktyki. Wreszcie, etiologia obserwowanych objawów może być inna. Dalsze postępowanie zależy od indywidualnej sytuacji klinicznej. Jeżeli chemioprofilaktyka została zastosowana zbyt późno lub wyniki badania wymazu z nosogardła w kierunku B. pertussis są ujemne, to nie ma wskazań do kolejnej antybiotykoterapii. Jeżeli antybiotyk okazał się nieskuteczny albo doszło do późniejszego zakażenia pałeczką krztuśca – antybiotykoterapię należy powtórzyć. Różnicowanie wymienionych stanów mogą ułatwić: wywiad epidemiologiczny (rodzaj i czas narażenia), okres wylęgania krztuśca, który wynosi od 6 do 20 dni, oraz badania dodatkowe (wynik hodowli lub PCR z wymazu z tylnej ściany nosogardła). W sytuacjach wątpliwych, szczególnie gdy osoba chora może być źródłem zakażenia dla niemowląt i małych dzieci, sugerowałbym powtórzenie leczenia. W profilaktyce krztuśca ważne są szczepienia ochronne, którymi objęte są wszystkie niemowlęta. Zaleca się także przeprowadzenie szczepień u młodzieży i dorosłych, w szczególności u personelu medycznego (np. na oddziałach noworodkowych i dziecięcych). Młodzież i osoby dorosłe szczepione w dzieciństwie wymagają podania dawek przypominających co 10 lat. Podsumowując: chory na krztusiec przestaje być źródłem zakażenia po 5 dniach właściwego leczenia (makrolid lub kotrimoksazol) oraz po 21 dniach bez leczenia antybiotykiem. Późniejsze podanie antybiotyku jest nieuzasadnione. Zaleca się chemioprofilaktykę po kontakcie z chorym. Wskazane są też szczepienia z podawaniem dawek przypominających co 10 lat. Dotyczy to zwłaszcza osób z otoczenia noworodków i niemowląt, które są szczególnie podatne na zachorowanie. (2016) Piśmiennictwo Kuchar E., Nitsch-Osuch A., Szenborn L.: Krztusiec jako choroba zakaźna pracowników ochrony zdrowia – przypadek kliniczny z komentarzem. Medycyna Pracy, 2013; 64 (5): 731–739 Herwaldt Pertussis in adults. What physicians need to know. Arch. Intern. Med., 1991; 151 (8): 1510–1512 Wood N., McIntyre P.: Pertussis: Review of epidemiology, diagnosis, management and prevention. Paediatr. Respir. Rev., 2008; 9 (3): 201–211 Shefer A., Atkinson W., Friedman C. i wsp.: Immunization of healthcare personnel. Recommendations of the Advisory Committee on Immunization Practices. Morb. Mortal. Wkly. Rep. Recommend. Rep., 2011; 60 (RR–7): 1–45 Tiwari T., Murphy Moran J.: Recommended antimicrobial agents for the treatment and postexposure prophylaxis of pertussis. 2005 CDC guidelines. Morb. Mortal. Wkly. Rep. Recommend. Rep., 2005; 54 (RR–14): 1–15 Zalecenia Polskiej Grupy Ekspertów ds. Szczepień przeciwko Krztuścowi dotyczące wskazań do stosowania skojarzonych szczepionek przeciwkrztuścowych (dTpa) u starszych dzieci, młodzieży i dorosłych. (marzec 2010) Medycyna Praktyczna Pediatria WS 1/2010 Termin antybiotyk składa się z greckich słów „anti”, czyli „przeciw” i „bios, czyli „życie”. Antybiotyki to leki, które są stosowane w leczeniu bakteryjnych chorób zakaźnych. W zależności od rodzaju konkretnego patogenu podawane są różne substancje. Pierwszymi antybiotykami stosowanymi w medycynie były produkty Bóle pleców, mięśni i stawów, a także różnego rodzaju urazy, skręcenia i bóle pourazowe zdarzają się bardzo często i każdemu z nas. Ponieważ przyjmowanie leków przeciwbólowych może nie być obojętne dla żołądka, nerek i wątroby, warto sięgnąć po skuteczne środki działające miejscowo. Doskonałym wyborem na różnego rodzaju dolegliwości są plastry PREL® red i PREL® blue oparte na innowacyjnej, hydrożelowej formule Hydronique®. Co to jest system Hydronique® wykorzystany w plastrach PREL® red i PREL® blue? W systemie tym cząsteczki substancji aktywnych plastra zawieszone są w hydrożelowym, polimerowym podłożu. To innowacyjna, hydrożelowa formuła. Dzięki formule Hydronique® plastry PREL® red i PREL® blue: zapewniają szybki efekt działania gwarantują bezbolesne odklejanie nie powodują odparzeń ani podrażnień pozwalają skórze oddychać Czy wiesz, że… Bóle pleców mogą wystąpić w każdym odcinku kręgosłupa. Najczęściej lokalizują się one w okolicy karku (kręgosłup szyjny) i krzyża (kręgosłup lędźwiowy). Na bóle pleców narażone są szczególnie osoby prowadzące siedzący tryb życia. Zbyt długie siedzenie, zwłaszcza w niewłaściwej pozycji, obciąża odcinek lędźwiowy kręgosłupa wraz z otaczającymi go mięśniami. Choć w większości przypadków bóle pleców nie powodują niebezpiecznych powikłań, bywają bardzo uciążliwe. Ból mięśni często jest wynikiem podejmowania wysiłku fizycznego bez odpowiedniego przygotowania. Dochodzi wtedy do znacznych naprężeń mięśni – jeśli nie są one wyćwiczone łatwo o kontuzję: naderwanie czy naciągnięcie, którym towarzyszy ból. Bolesne są także różnego rodzaju stłuczenia czy sińce. Stłuczenie jest uszkodzeniem mechanicznym tkanki podskórnej lub mięśnia, połączonym z wylewem krwi do tkanki. Powstaje zazwyczaj jako następstwo uderzenia (upadku), które uszkadza małe naczynka krwionośne i powoduje krwawienie w otaczającej tkance. W miejscu stłuczenia, na skórze pojawiają się często niebieskie, żółte lub zielone plamy, będące oznaką wylewu (tzw. siniaki). Stłuczone miejsce dobrze jest ochładzać, aby zapobiec nadmiernej opuchliźnie. Dwa rodzaje plastrów na Twoje dolegliwości: Plastry PREL® red są: idealne do zastosowania w okolicach krzyża, karku lub pleców, działają rozgrzewająco – poprzez zawarte w plastrze kapsaicynę i salicylan glikolu, gwarantują bezbolesne odrywanie - nie powodują poparzeń i podrażnień, są niewidoczne pod ubraniem i go nie brudzą. Pełen efekt rozgrzewający plastra PREL® red osiąga się po około 15 minutach po jego aplikacji; bezpośrednio po przyklejeniu może pojawić się odczucie chłodu, związane z hydrożelowym podłożem plastra. Plastry PREL® red przeznaczone są dla osób dorosłych. Plastry PREL® blue: zmniejszają obrzęki i łagodzą ból, pomocne są w stłuczeniach, skręceniach i naciągnięciach mięśni, działają chłodząco – poprzez zawarty w plastrze mentol, przynoszą natychmiastową ulgę w przypadku obrzęków pourazowych, stłuczeń, sińców lub skręceń, gwarantują bezbolesne odrywanie - nie powodują poparzeń i podrażnień są niewidoczne pod ubraniem i go nie brudzą. Plastry PREL® blue stosuje się miejscowo na skórę w celu złagodzenia napięcia i bólów mięśni. Zawarty w nim mentol, poprzez swoje chłodzące działanie, zmniejsza obrzęki pourazowe oraz działa kojąco w bólach stawowo-mięśniowych barków, pleców i karku. Polecane są dla osób dorosłych i dzieci powyżej 6. roku życia. Plastry PREL® red i PREL® blue dzięki formule Hydronique®, czyli hydrożelowemu podłożu, w przeciwieństwie do innego plastra: pozwalają skórze oddychać, minimalizują ryzyko reakcji alergicznej, nie odparzają i nie powodują podrażnień, bezboleśnie się odklejają, nie zrywają naskórka, nie wywołują efektu depilacji. Sposób stosowania: Odciąć fragment plastra o wielkości dopasowanej do powierzchni ciała. Zerwać folię ochronną. Nałożyć klejącą stronę okładu na umytą i osuszoną skórę w okolicach krzyża, karku lub pleców. Pozostawić na skórze maksymalnie przez 8 godzin. W razie konieczności powtórzyć stosowanie, nie częściej jednak niż 4 razy na dobę. Zawartość opakowania: 1 lub 3 plastry o wielkości 8 x 12 cm.
Antybiotykooporność to pojęcie, które oznacza utratę zdolności antybiotyku do niszczenia bakterii. Oporność na antybiotyki rozwija się pod wpływem nieustannych przemian (mutacji) jakim ulegają drobnoustroje. Antybiotykooporność nabyta występuje wtedy, gdy pomimo stosowania antybiotyku, bakterie nadal namnażają się, co wywołuje
Korzonki to potoczna nazwa korzeni nerwów, których ucisk prowadzi do pojawienia się silnego bólu i ograniczenia sprawności. Jakie są przyczyny zapalenia korzonków? Jak skutecznie leczyć bolące korzonki? Spis treści: Co to są korzonki? Zapalenie korzonków - rodzaje Ból korzonków - przyczyny Zapalenie korzonków - objawy Leczenie zapalenia korzonków Leki na rwę kulszową Rehabilitacja Ból korzonków - jak mu zapobiegać? Co to są korzonki? Zapalenie korzonków to schorzenie dotykające wiele osób. Jego charakterystyczną cechą jest silny ból, który promieniuje od kręgosłupa do nogi i wiąże się z upośledzeniem sprawności. Aby lepiej zrozumieć jak powstaje ból korzonków, warto poznać budowę nerwu kulszowego, który jest najdłuższym nerwem w organizmie. Zbudowany jest on z korzeni nerwowych (potocznie określanych jako "korzonki nerwowe"), które odchodzą od rdzenia kręgowego. Korzenie nerwowe (włókna nerwowe) znajdują się w okolicy lędźwiowej, a dokładniej lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa. Nerw kulszowy, od wspomnianych korzeni nerwowych, przebiega wzdłuż mięśni kończyny dolnej przez mięsień pośladkowy, udowy, aż do okolicy kolana. Dalej ciągnie się przez łydkę i dochodzi do stopy. Ucisk któregokolwiek miejsca w obrębie nerwu kulszowego może prowadzić do pojawienia się bólu. Najczęściej jednak przyczyną zapalenia korzonków jest uciśnięcie korzeni nerwowych, znajdujących się wewnątrz kręgosłupa. Dochodzi wówczas do pojawienia się zapalenia korzeni nerwów, które potocznie określane jest jako zapalenie korzonków. Nerw kulszowy zawiera włókna czuciowe i włókna ruchowe, których ucisk powoduje wystąpienie charakterystycznych objawów. Zapalenie korzonków - rodzaje Zapalenie korzonków może odnosić się również do korzeni, znajdujących się na innych odcinkach kręgosłupa. Uciśnięcie lub uszkodzenie korzeni nerwu w odcinku szyjnym prowadzi do bólu promieniującego od szyi, wzdłuż kończyny górnej, aż po palce u ręku. Jest to tzw. rwa barkowa. Podrażnienie korzeni nerwu udowego może wywołać atak rwy udowej. Ból jest wówczas odczuwany w przedniej części uda, kolanie, wewnętrznej części łydki, a czasem również stopy. Najczęściej jednak dochodzi do ucisku korzeni w części lędźwiowej kręgosłupa, głównie dlatego, że właśnie ten odcinek jest najbardziej obciążony. Zapalenie korzeni nerwu kulszowego, określane jest również jako rwa kulszowa. Ze względu na to, że właśnie ten rodzaj rwy jest najbardziej powszechny, na nim skupimy się w dalszej części zapalny korzonków można też dzielić ze względu na czas trwania dolegliwości. Przy ostrym zapaleniu, ból utrzymuje się do 4-ech tygodni. Jeśli trwa dłużej, ale nie przekracza 3-ech miesięcy, jest to ból podostry. Ból przewlekły określany jest natomiast jako ból, trwający ponad 3 miesiące. Ból korzonków - przyczyny Najczęstszą przyczyną zapalenia korzonków jest przepuklina krążka międzykręgowego, która wywiera nacisk na włókna nerwowe. Krążki te, ze względu na kształt zwane też dyskami, umiejscowione są pomiędzy kręgami kręgosłupa, zapewniając mu odpowiednią amortyzację i ruchomość. Przepuklina krążka międzykręgowego może być wynikiem urazu lub nadmiernego przeciążenia kręgosłupa. Jej przyczyną mogą być również zmiany zwyrodnieniowe, do których dochodzi wraz z upływem lat. Dyski stopniowo tracą elastyczność i stają się coraz bardziej podatne na pęknięcie. Uszkodzony dysk, uciskając korzenie nerwowe, może wywołać atak rwy kulszowej. Inne przyczyny bólu korzonków to m. in. zbyt ciasny kanał kręgowy, uraz w wyniku którego dochodzi do uszkodzenia nerwu (np. złamanie kości udowej), ucisk na nerw przez przeciążony mięsień, choroby mogące uszkadzać nerwy (np. cukrzyca) i zmiany nowotworowe w okolicy rdzenia jest najbardziej narażony na ból pleców, wywołany stanem zapalnym korzonków? osoby w wieku powyżej 45 lat, palacze, osoby otyłe i z nadwagą, osoby obciążone dużym stresem. Na korzonki częściej skarżą się pacjenci, którzy wykonują czynności, wymagające przyjmowania pozycji nadmiernie obciążających kręgosłup. Dotyczy to np. częstego schylania się połączonego z podnoszeniem ciężkich przedmiotów. Narażenie kręgosłupa na częste wibracje, tak jak przykładowo ma to miejsce u kierowców, również sprzyja rozwojowi stanu zapalnego. Korzonki niejednokrotnie doskwierają osobom o niskiej aktywności fizycznej. Zapalenie korzonków - objawy Korzonki - objawy zapalenia, ucisku lub podrażnienia korzeni nerwu kulszowego przede wszystkim objawiają się bólem. Ma on kilka charakterystycznych cech: jest nagły i rwący, dotyczy najczęściej bocznej lub tylnej części uda, choć czasem ból promieniuje również do łydki i stopy, nasila się podczas ruchu. Czasem występuje też drętwienie, mrowienie i osłabienie mięśni. W wielu przypadkach, pacjenci początkowo odczuwają ból odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Dopiero w drugiej kolejności, dolegliwości promieniują w kierunku kończyny dolnej. W zależności od konkretnego miejsca uciśnięcia korzeni nerwu, ból może mieć nieco inną lokalizację. Część chorych odczuwa go głównie w okolicy pośladka i uda, a część skarży się na ból sięgający nawet do palców stóp. Ból korzonków może być na tyle silny, że utrudnia poruszanie się i normalne funkcjonowanie. Jeśli dojdzie do poważnego uszkodzenia nerwu kulszowego, może pojawić się osłabienie czucia, a nawet niedowład kończyny. Leczenie zapalenia korzonków Objawy rwy kulszowej najczęściej można złagodzić poprzez stosowanie odpowiednich leków, rehabilitację i aktywność fizyczną. Jedynie 2-10% pacjentów wymaga leczenia operacyjnego, ze względu na długotrwałe utrzymywanie się dolegliwości lub dużego ograniczenia sprawności. W pozostałych przypadkach zwykle wystarczą wspomniane wcześniej metody terapii. Przy ostrym bólu pleców promieniującym w stronę kończyny dolnej należy skonsultować się z lekarzem. Jest to szczególnie potrzebne, gdy stosowanie leków przeciwbólowych nie przynosi wystarczającej ulgi lub gdy dolegliwości nie ustępują lub wręcz się nasilają. Leki na rwę kulszową Aby złagodzić ból pleców i ból promieniujący do nogi można sięgnąć po skuteczne leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Zmniejszą one objawy stanu zapalnego i przyniosą choremu ulgę. Można zastosować np. preparat z ibuprofenem, meloksykamem lub diklofenakiem. Złagodzenie nieprzyjemnych dolegliwości można również uzyskać korzystając z maści przeciwbólowych. Alternatywą są maści rozgrzewające lub chłodzące. Nie ma jednego uniwersalnego preparatu na ból pleców i ból innych części ciała, związany z zapaleniem korzonków. Należy stosować taki lek, który pomaga choremu w złagodzeniu bólu. U części osób, dobre efekty przynosi rozgrzewanie bolącego miejsca, u innych jego chłodzenie. Czasem trzeba wypróbować kilka preparatów, aby znaleźć taki, który z największym stopniu zmniejsza objawy. Jeśli leki na korzonki nie przynoszą wystarczającej poprawy, należy udać się do lekarza. Dostępne są silniejsze lekarstwa przeciwbólowe na podstawie recepty. Lekarz może zalecić również zastrzyki przeciwbólowe lub rzadziej zastrzyki powodujące rozluźnienie mięśni. Dodatkowo, można sięgnąć po preparaty z witaminami z grupy B lub kwas alfa-liponowy. Działają one regenerująco na komórki nerwowe i wspierają prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego. Rehabilitacja Gdy dokuczają korzonki, nie do przecenienia jest odpowiednia rehabilitacja. Z wizytą u dobrego fizjoterapeuty nie należy zwlekać, aby ból ostry kręgosłupa nie przekształcił się w ból przewlekły. Fizjoterapeuta nie tylko zleci odpowiednie ćwiczenia, ale również pomoże dostrzec i skorygować wady postawy, które w dalszej perspektywie prowadzą do bólu pleców i schorzeń kręgosłupa. Chorym obecnie nie zaleca się całkowitej rezygnacji z aktywności fizycznej. Należy jednak dobrać taką formę ruchu, która dodatkowo nie obciąża kręgosłupa i nie potęguje bólu. Warto zasięgnąć porady fizjoterapeuty, który będzie w stanie najlepiej dobrać odpowiedni rodzaj aktywności fizycznej. Pacjentom narzekającym na korzonki często zaleca się pływanie. Powoduje ono rozluźnienie i odciążenie mięśni. Wpływa korzystnie na kształtowanie prawidłowej postawy i pomaga zmniejszyć ból odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Najczęściej, leczenie zachowawcze obejmujące stosowanie leków przeciwbólowych bez recepty lub zleconych przez lekarza i fizjoterapię, przynosi wystarczającą ulgę pacjentom, uskarżającym się na korzonki. W przypadku nasilenia bólu lub pojawienia się innych, dodatkowych dolegliwości, konieczna jest wizyta u lekarza. Ból korzonków - jak mu zapobiegać? Bolące korzonki niestety często nawracają. Choć nie istnieje magiczna metoda zapobiegająca zapaleniu korzonków, można zmniejszyć ryzyko jego wystąpienia lub częstości nawrotów. Jeśli przyczyną bólu było przyjmowanie przez chorego pozycji ciała, wywierających niekorzystny wpływ na kręgosłup, rwa kulszowa będzie powracać dopóki te błędy nie zostaną skorygowane. Jak zapobiegać napadom rwy? Dbać o odpowiednią masę ciała - nadmierne kilogramy dodatkowo obciążają kręgosłup i są częstą przyczyną bólu pleców. Utrzymywać właściwą postawę ciała, skorygować wady postawy. Regularnie wzmacniać mięśnie kręgosłupa i mięśnie brzucha za pomocą odpowiednich ćwiczeń. Unikać pozycji, które nadmiernie obciążają kręgosłup i mogą być przyczyną nagłego bólu - warto zwrócić uwagę na prawidłową technikę podnoszenia ciężkich przedmiotów lub ciężarów czy chociażby schylania się. Rwa kulszowa to nieprzyjemne schorzenie, które nie tylko powoduje nagły i palący ból, ale również ogranicza wcześniejsze aktywności. Obecnie mamy jednak szeroki dostęp do skutecznych metod leczenia bólu związanego z zapaleniem korzonków. Od leków przeciwbólowych i rozluźniających przez fizjoterapię i odpowiednio dobraną aktywność fizyczną, po leczenie operacyjne. Pomocniczo można też sięgnąć po substancje, które działają ochronnie na układ nerwowy i go regenerują. Są to przede wszystkim witaminy z grupy B i kwas alfa-liponowy. Jeśli ból utrzymuje się mimo stosowanego leczenia, konieczna jest wizyta u Koes B. W., van Tulder M. W., Peul W. C., Diagnosis and treatment of sciatica, BMJ (Clinical research ed.), 2007, 334(7607), 1313–1317, Zajkowska A., Rwa kulszowa, Neurologia po Dyplomie, 2018, 05.
.