Funkcjonuje powszechne, że kadr amerykański to zdjęcie pokazujące modela od pasa w górę. To niezupełnie prawda. Ja sama wielokrotnie spotkałam się z błędnym rozumieniem tego pojęcia przy realizacji sesji biznesowych. Żeby uniknąć nieporozumień warto przed przyjęciem zlecenia doprecyzować, o co rzeczywiście klientowi chodzi. Kadr amerykański to zaczerpnięty z amerykańskiego planu filmowego lat 30-ych sposób przedstawiania postaci ludzkiej od wysokości nieco powyżej kolan, w górę. Ponad głową modela pozostaje niewielka przestrzeń do górnej granicy kadru. Taki sposób fotografowania pozwala na pokazanie relacji między bohaterami zdjęcia, gestów i, do pewnego stopnia, mimikę. Postać lub postacie wypełniają niemal cały kadr i niewiele miejsca pozostaje na pokazanie otoczenia. Kadr amerykański nie znajdzie więc zastosowania w fotografii środowiskowej czy kontekstowej. Ponieważ jednak podkreśla dynamiczny charakter prezentowanych na zdjęciu postaci, świetnie się sprawdzi przy pokazywaniu relacji między ludźmi, oraz przy fotografowaniu osób, którym zależy na podkreśleniu dynamiki charakteru i wykonywanej pracy.
Mam nadzieję, że będziecie tutaj zaglądać i w jakimś stopniu uznacie, że ten blog nie jest jak wszystkie. Wierzę, że prosty chłopak jak ja, dotrze do pięknych ludzi, jakimi jesteście Wy. Chciałbym, żeby świat fotografii został naprostowany, jednak wiem, że to obecnie niemożliwe. Za daleko to wszystko poszło.
Upload Your ProfileRodzaje kadrów filmowych, czyli co to jest plan filmowy? - Igor Podgórski Przejdź do zawartościRodzaje kadrów filmowych, czyli co to jest plan filmowy? Rodzaje kadrów filmowych, czyli co to jest plan filmowy?Jeszcze jakiś czas temu temu do kręcenia filmów niezbędny był zaawansowany, najczęściej bardzo drogi sprzęt, a także specjalistyczna wiedza dotycząca jego obsługi. Dziś swobodny dostęp do urządzeń rejestrujących obraz, ruch i dźwięk mamy na wyciągnięcie ręki – chociażby w postaci smartfonów z wyższej półki czy aparatów cyfrowych z funkcją filmowania. Dzięki temu uwiecznianie wyjątkowych momentów na fotografii czy na filmie jest dziś na porządku dziennym, a nawet proste sprzęty dla amatorów dają całkiem sporo możliwości i są łatwe w obsłudze. Jednak aby nagrywać profesjonalnie wyglądające video, które poruszą widza, i do których chce się wracać, trzeba znać kilka podstawowych kwestii i umieć zastosować je w praktyce. Jedną z takich podstaw filmowania są typy kadrowania w filmie. Czym są i jakie są ich rodzaje?Co to jest plan filmowy?W pierwszej kolejności warto wyjaśnić czym jest plan filmowy. W branży filmowej tym pojęciem określa się:lokacja (miejsce), w której realizowane są nagrania do filmu, na które najczęściej mówimy plan zdjęciowy,sposób postrzegania przez kamerę filmowanego obiektu w stosunku do otaczającego go tła, czyli inaczej kadr film to zmontowane ze sobą ujęcia filmowe. Ujęcia są nagrywane z różnych punktów widzenia i w różnych kadrach filmowych. Zbliżenie na twarze bohaterów danej sceny czy widok na morze z lotu ptaka to właśnie kadry, czyli określony fragment przestrzeni, wynikający z odległości kamery od nagrywanego obiektu. Punktem odniesienia definiującym rodzaj kadru jest sposób umieszczenia w nim obiektu (np. postaci) oraz jej proporcje względem otoczenia. W uproszczeniu plan filmowy to planów filmowych w jednym ujęciu filmowymPrzeważnie na jeden plan filmowy, czyli kadr, składa się jedno ujęcie. Jednak w zależności od sytuacji, np. poruszanie się nagrywanego obiektu lub kamery, jedno ujęcie może być rozegrane w kilku planach lub kilka ujęć może być zrealizowanych na jednym planie. Dla przykładu: Jeżeli kamera w jednym ujęciu filmowym zbliża się do bohatera, to na początku tego ujęcia bohater może być ujęty w kadrze amerykańskim, a na końcu już w kadrze to jest plan złożony?Kolejnym ważnym elementem układanki jest głębia ostrości, która często tworzy tzw. plan złożony. Jeżeli w jednym ujęciu filmowym widać kilka obiektów znajdujących się na różnych planach (rozmyty obiekt blisko kamery, wyostrzony obiekt w średniej odległości od kamery i obiekt w tle daleko od kamery), to wtedy właśnie mamy do czynienia z planem złożonym. W takiej sytuacji mówimy, że na ujęciu filmowym jakiś obiekt jest na pierwszym albo drugim kadrów w filmie Przede wszystkim, typ kadru filmowego nie jest tym samym co kompozycja kadru. Rodzaj kadru definiuje jaki fragment widzianego oczami obszaru ma się znaleźć w kadrze, a kompozycja kadru definiuje jak elementy znajdujące się w kadrze mają być są rodzaje kadrów filmowych i jaki wybrać dla danego ujęcia? Wszystko zależy od tego, co jest najistotniejsze w danej scenie. Najczęściej stosowane kadry filmowe to:Kadr daleki – zwany również kadrem totalnym. To najszerszy kadr, w którym na głównym planie widoczna jest przestrzeń, a nie obiekt, którego albo nie ma w ogóle, albo jest jedynie niewielkim elementem tła. Kadry dalekie wykorzystuje się przeważnie w celu wprowadzenia widza w miejsce akcji. Dlatego głównym elementem jest właśnie otoczenie, a nie ogólny – w takim ujęciu bohaterowie nadal nie są postaciami pierwszoplanowymi, jednak nie są też już tylko elementem przestrzeni. W kadrze ogólnym postacie są już rozpoznawalne, jednak nadal na głównym planie jest otoczenie. Kadr ogólny wykorzystuje się przede wszystkim do ujęć, które mają ukazać związek bohatera danej sceny z otoczeniem i wprowadzić widza w miejsce pełny – w pełnym planie filmowym najważniejszym elementem ujęcia jest bohater. W kadrze widoczna jest jego cała sylwetka, a otoczenie jest tylko dodatkiem, amerykański – to najpopularniejszy rodzaj kadru wykorzystywany przy prezentacji bohatera. W takim ujęciu postać jest ukazana mniej więcej od kolan lub od bioder w górę, czyli tak, jak widzimy ludzi w rzeczywistości, rozmawiając z nimi. W kadrze amerykańskim postać dominuje w kadrze, a uwaga z tła jest przeniesiona na jego twarz, mimikę i widoczne emocje. Kadr amerykański często wykorzystuje się w scenach średni – w kadrze średnim postać jest zaprezentowana od pasa w górę i w takim ujęciu mimika twarzy i emocje bohatera, a także gestykulacja są widoczne lepiej niż w kadrze amerykańskim. Kadr średni również jest wykorzystywany do ujęć dialogowych, jednak w tym przypadku jeszcze większy nacisk jest położony na mimikę i bliski – zwany również półzbliżeniem. W takim ujęciu na pierwszym planie widoczna jest postać i choć otoczenie nadal jest widoczne, to stanowi tylko tło. Kadr bliski skupia się przede wszystkim na twarzy postaci i jej wielki plan – zwany również zbliżeniem, na głowę bohatera. Tutaj główną rolę również odgrywa jego mimika i emocje. Takie ujęcie służy więc przede wszystkim zaprezentowaniu emocji bohaterów, a tło staje się nieistotne. Zbliżenie stosuje się również wówczas, gdy ujęcie ma prezentować jakiś detal czy wielkie zbliżenie – zwany również detalem. Takie ujęcie jest skoncentrowane na konkretnej części twarzy bohatera, np. na oczach czy ustach i ma za zadanie przekazać najważniejsze szczegóły związane z tą częścią ciała, najczęściej emocje. Taki kadr służy również do budowania napięcia. Wielkie zbliżenie można stosować również na przedmiotach, które w danym ujęciu są najistotniejsze, np. na zawartość blatu, notatki rzucone na stół, zawartość portfela, makrodetal – kadr stosowany sporadycznie. Jego zadaniem jest podkreślenie maleńkiego fragmentu rzeczywistości, który na co dzień nie jest dostrzegalny ludzkim okiem. Makrodetal to np. zbliżenie na ludzkie oko w taki sposób, że widać nerwy albo ukazanie obrazu widzianego pod mikroskopem. Znajomość kadrów filmowych to domena dobrych filmowcówKadry filmowe pomagają zbudować koncepcję filmu, która będzie spójna i interesująca, a to przecież w produkcji filmowej jest najważniejsze. Ujęcia filmowe mają cieszyć oko odbiorcy i poruszać jego wyobraźnię, wpływać na emocje. Dlatego dobrze dobrany typ kadru w połączeniu z piękną kompozycją kadru, to klucz do osiągnięcia mistrzostwa w operowaniu kamerą lub aparatem. Skoro już znasz rodzaje kadrów filmowych, to kręcąc swoje ujęcia wybieraj te, które pomogą osiągnąć Twój robić lepsze filmy. Prowadzę kursy online, konsultacje, szkolenia i warsztaty z filmowania aparatem oraz realizowania transmisji live w Internecie. Potrzebujesz wsparcia w tym zakresie? Napisz do mnie. Igor Podgórski2021-09-07T20:27:02+02:00 Page load link Plan amerykański ( Charles Coburn i Helen Walker w filmie Impact) Plan amerykański ( ang. American shot) – rodzaj planu filmowego polegający na pokazaniu postaci ludzkiej od wysokości nieco powyżej kolan do miejsca tuż nad głową. Używany głównie do filmowania rozmawiających osób.Ludzie uciekali w panice - Historia - polskieradio.pl. 85 lat temu Marsjanie zaatakowali Ziemię. Ludzie uciekali w panice. 30 października 1938 roku słuchowisko radiowe zrealizowane wedługZaczynając przygodę z fotografią często nie zdajemy sobie sprawy jak długa droga nas czeka aby nasze zdjęcia były dobre. Amatorzy często wypowiadający się na forach zwracają uwagę na mnóstwo parametrów i czynników mających wpływ na ostateczny kształt zdjęcia, zapominają jednak o rodzajach kadrów. Początkujący za priorytet uważają że w kadrze mieści się obserwowany fragment rzeczywistości, obiektu, model lub detal który mają zamiar sfotografować. Natomiast reguły kompozycji to sprawa pierwszorzędną, które charakteryzuje świadomego fotografa. Równie istotnym jego elementem jest kadr, który właściwie użyty może wzmocnić zdjęcie, poprzez zmianę perspektywy ukazać zupełnie nowe oblicze fotografowanej sceny. Wbrew pozorom nie jest to takie trudne, a czas poświęcony na naukę kadrowania zwróci się z nawiązka wynosząc nasze umiejętności na nowy poziom. Najprostszy podział kadrów to pion i poziom. Wynika to z faktu iż ludzie najczęściej fotografują krajobrazy obraz portrety. Na potrzeby nauki zrezygnujmy jednak z oczywistości i pomyślmy do czego jeszcze przydaje nam się zmiana orientacji zdjęć. Kadr horyzontalny (poziomy) akcentuje poziome linie na zdjęciu, wertykalny natomiast pionowe. Poziome pokazują relacje pomiędzy planami, a więc motywem głównym i jego otoczeniem, pionowe natomiast izolują. Sprawdź: Czy warto zmieniać aparat na pełną klatkę? Przykłady są banalne i mówią same za siebie: strzelistość i wysokość budowli podkreśli kadr pionowy, łańcuch górski lub malowniczą łąkę lepiej zarejestrować tak aby wyróżnić linię horyzontu czyli poziomo. Odpowiednie zorientowanie kadru sprawi, że widz lepiej wczuje się w nasze zdjęcie, będzie ono dla niego bardziej naturalne. W kadrowaniu liczy się jeszcze inna kwestia – proporcje boków kadru. Możemy dla uzyskania określonego efektu tak wykadrować zdjęcie aby jego mocne punkty znajdowały się w odpowiednich miejscach. Odpowiednio użyty program graficzny dzięki któremu możemy dowolnie kadrować zdjęcie może zmniejszyć lub zwiększyć siłę oddziaływania jaką daje nam zmiana orientacji zdjęcia. Pamiętajmy jednak aby zachować granice – po pewnym czasie z poziomego kadru zrobi się bowiem panorama, a to już temat na osobny artykuł. Rozszerzając kadr pamiętajmy o pułapkach – szeroki kadr ciężko jest zagospodarować, jego elementy rozchodzą się i tracimy mocne punkty. Fotografia w formacie 4:3 jest znacznie łatwiejsza do skomponowania. Dodatkowy problem z kadrowaniem napotkamy w momencie robienia odbitek: kompakty robią zdjęcia z o proporcji boków 3:4, podczas gdy lustrzanki 3:2 – oznacza to że zdjęcie albo zostanie rozciągnięte albo dodany zostanie odpowiedni margines. Wróćmy teraz do fotografii panoramicznej. Jest to bardzo specyficzny rodzaj zdjęć, który obrazuje nam teren którego nie jesteśmy w stanie objąć gołym okiem. W praktyce panorama w erze cyfrowej powstaje przez połączenie kilku kadrów. Zobacz: Fotografia wnętrz Innym specyficznym rodzajem kadrowania jest kwadrat. Taka metoda zwiększa wyważenie zdjęcia, jest ono neutralne (nie ma przewagi pionów ani poziomów). Osoba oglądająca zdjęcie koncentruje się na centrum kadru dlatego też często fotograficy w ten sposób kadrują plany symetryczne.. Zdjęcia kwadratowe są domeną aparatów średnioformatowych i w takich realizacjach występują najczęściej. Rozmawiając o kadrowaniu nie sposób zapomnieć o regule złotego podziału. Prostokątny kadr o odpowiednich proporcjach służy także do wyznaczenia złotej spirali, która jest jedną z najlepszych figur kompozycyjnych. Według obliczeń najbliższy zasadom złotego podziału jest wspomniany wyżej kadr o proporcjach 16:10. Najczęściej mamy z nim do czynienia w naszych laptopach i monitorach. Choć nasze lustrzanki zapisują obraz w formacie 3:2 możemy spróbować drugiej opcji i być może zrobić zdjęcie, które pobije kompozycyjnie wszystko co do tej pory udało nam się sfotografować. Sam format zdjęć ma również znaczenie. W połączeniu z możliwościami cyfrowej ciemni zyskujemy potencjał który pozwoli nam na tworzenie nietypowych i oryginalnych fotografii. Fotografia aktu pozwala czerpać pełnymi garściami z innych gatunków - np. fotografii makro. Planujemy sesję nie tylko pod kątem wygody i komfortu, ale też ze względu na aspekty fotograficzne. Najlepiej przećwiczyć techniczne aspekty na sucho – sprawdzić światło, w jakim będziemy fotografowali, upewnić się, jaka czułość
Rocznik 1981, absolwent Wydziału Komunikacji Multimedialnej Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Obecnie jeden z najbardziej znanych fotografów reklamowych w Polsce. Od 2014 roku wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi, gdzie prowadzi autorskie warsztaty fotografii reklamowej. Od lat łączy pasję do nieskazitelnych i
.